Rotterdam wordt de laatste tijd geconfronteerd met een golf van geweld, vaak gerelateerd aan drugscriminaliteit. De daders lijken steeds jonger te worden, en het geweld steeds ernstiger. Wijkagent Tugay maakt het dagelijks mee: "Toen ik nog wijkagent was in Zuid waren het vooral de jongens van een jaar of 20, maar tegenwoordig zie je dat er al jongens van 13 geronseld worden op straat. Het probleem is echt groter geworden."
Dit is een interview met Tugay Tursucu. Hij is operationeel wijkagent in Rotterdam Oost. Dat houdt in dat hij wijkagenten aanstuurt, maar ook vooral de samenwerking opzoekt tussen verschillende partijen in de wijken. In zijn werk heeft hij veel te maken met de gevolgen van drugscriminaliteit.
Wat voor impact hebben explosies op de wijk?
"Als wijkagent zit je heel dicht op de buurt. Ik zie de wijk echt als mijn kindje, als een soort familie. Je kent de mensen, je weet wat er speelt en je bent een belangrijk aanspreekpunt als er misverstanden zijn in de wijk.
Als er dan iets in je wijk gebeurt word je ook zelf in een vorm geraakt. De explosies in Crooswijk zijn hier een goed voorbeeld van. Je ziet de angst in de ogen van de mensen. De doorsnee Rotterdammer is best wel nuchter, maar je ziet het effect. Dat vind ik heel heftig om te zien. Mensen vragen zich af welke gevolgen het heeft voor hun kinderen en hun persoonlijke omgeving en of ze hier wel moeten blijven wonen.
Als er in een wijk iets gebeurt wat een grotere impact heeft dan alleen op de straat of de buurt moet je als wijkagent echt de samenwerking opzoeken met andere partijen. Zo’n explosie is te groot voor een wijkagent alleen. Hier wordt jongerenwerk bij betrokken, we moeten praten met ondernemers, bewoners moeten worden gerustgesteld. Dan kijk je samen naar hoe je dit het beste kunt aanvliegen."
Op wat voor manier zie je dat drugscriminaliteit veranderd is?
"Toen ik nog wijkagent was in Zuid waren het vooral de jongens van een jaar of 20, maar tegenwoordig zie je dat er al jongens van 13 geronseld worden op straat. Het probleem is echt groter geworden. Er gaat steeds meer geld in om. De straatwaardes zijn immens. En je ziet ook dat het voor jongeren veel laagdrempeliger wordt om eraan mee te doen. Het begint vaak heel onschuldig. Breng jij even dit, haal dan even dat. En daar krijgen ze dan bijvoorbeeld 500 euro voor. Dat zijn natuurlijk gigantische bedragen voor een tiener. Dat maakt de verleiding groot, ze verdienen in een maand wat ik in 10 jaar niet kan sparen. De vraag is of ze weten waar ze aan beginnen en of ze er nog uit kunnen komen."
Wat voor impact heeft het op de jongeren?
"Als wijkagent ben je dagelijks in de wijk. Je ziet de jongens iedere dag en je ziet de veranderingen, hoe klein ook. Je ziet ook hoe het ontwricht aan alle kanten. De jongeren die niet meer naar school gaan, de familie die ongerust en bang is. Hun hele toekomstbeeld wordt verstoord. Ook onderling daalt het vertrouwen, in elkaar. Ze weten niet meer wie hun vriend of vijand is en verlinken elkaar als het nodig is. Ze worden er steeds verder ingezogen en worden uiteindelijk zelf ook een bedreiging.
Aan alle kanten zie je de ellende, en er is eigenlijk maar één winnaar. Het erge is dat jongeren dat nu nog niet zien. Ze zien vooral het financieel gewin en de status. Maar op een gegeven moment kunnen ze niet meer terug en geloof mij: over een jaar of 15 hebben ze echt verloren."
Wat doet dat met jou?
"Je ziet de gewelddadigheid echt toenemen. De laatste schietpartij waar ik bij was als wijkagent was in Katendrecht. Dat was een liquidatie op straat. Gewoon midden op de dag. Dat gaat dan met zoveel geweld, dat kan je je bijna niet voorstellen.
Het gaat ook niet netjes. Ze schieten elkaar door het hoofd. De nabestaanden die komen aanrennen, dat gaat dan echt door merg en been. Het is gewoon niet meer menswaardig om iemand te aanschouwen, en daar staan die jongens niet bij stil. Ze denken 'het zal mij niet overkomen', maar de realiteit is dat het wel gebeurt, en er is geen weg meer terug."
Wat wil jij betekenen als wijkagent?
"Ik probeer altijd te helpen waar ik kan. Door te praten met familie of vrienden, en door aanwezig te zijn in de wijk en soms gewoon een potje mee te voetballen.
Zo hielp ik ooit een jongen aan een opleiding. Hij zei dat hij veel geld wilde verdienen met drugs dealen. Toen ik vroeg of hij niet beter iets anders kon gaan doen antwoordde hij dat hij wel profvoetballer wilde worden. Ik kan je geen profvoetballer maken zei ik, maar ik kan je wel helpen bij een opleiding tot sportmanager. Via Citysteward is hij dat gaan doen, en hij groeit nu verder in deze baan. Ook al is het maar één jongere die je helpt, het geeft veel voldoening. En je hoopt ook dat het werkt als een olievlek.
Het is schrijnend om te zien wat drugs doet met deze jongeren, en met onze stad. De belangen zijn zo groot en een mensenleven zo weinig waard. En het is eigenlijk zo simpel. Gewoon een kwestie van vraag en aanbod. Als er geen vraag meer is, lost het aanbod op als sneeuw voor de zon. Zijn er geen druggerelateerde explosies meer, worden er geen jongeren meer geronseld, en krijgen ze misschien gewoon een kans op een normale toekomst."
Over Tugay
Tugay werkt al 18 jaar bij de politie. De eerste 13 jaar werkte hij als wijkagent in Rotterdam Zuid en inmiddels is hij operationeel wijkagent in Rotterdam Oost. Het Oude Noorden is zijn werkgebied met overlap naar andere wijken zoals Kralingen en Crooswijk.
Iedereen op straat weet, dat als je hoort van ‘Hij wordt gezocht door Colombianen’.. Dat het eigenlijk betekent: ’Binnenkort zie je een grafsteen van hem’. En ook van de vrienden, familie of mensen die er toevallig bij lopen.
Lees meer
Contact
